Rotterdam staat niet alleen internationaal op de kaart als ‘the place to be’ voor toeristen, de stad had ook het beste antwoord op het Charlie Hebdo-drama. Donderdagavond, Plein 1940. Zadkine luisterde, hoorde Ahmed en zag dat het goed was.
De locatie was goed gekozen. Daar, waar elk jaar de bezetting wordt herdacht, werd nu stilgestaan bij een nieuwe aanval op de vrijheid. De pennetjes en potloden, als ultiem wapentuig, gingen fier de lucht in.
Als laatste spreker kwam Ahmed Aboutaleb op het podium. Moslim. Marokkaan. Modelburgemeester. De dag ervoor had hij al indruk gemaakt met zijn emotionele reactie op fundamentalisten: “rot toch op!” Deze avond zou hij zichzelf nog overtreffen.
Aboutaleb beleefde zijn John F. Kennedy-moment. In de Franse taal richtte hij zich tot het Parijse volk. “Ce soir, je suis Parisien et je m’appelle Charlie”. Het was zijn versie van “Ich bin ein Berliner”. Kennedy zei het om de Berlijners in hun verdeelde stad een hart onder de riem te steken. Aboutaleb deed hetzelfde voor de Parijzenaars, en daarmee voor iedereen.
De Rotterdamse burgemeester kwam tot de kern: “Wij moeten investeren in een Wij-samenleving, waar plek is voor iedereen ongeacht afkomst, geloof en huidskleur”. Niet ver voor hem in het publiek stonden moslima’s met een bord: “That’s not my God!”
De beschuldigende vinger naar de islam richten is de makkelijkste reactie. Het is precies wat de terroristen willen: verdeeldheid, polarisatie. Niet valt uit de sluiten dat het de daders daarom was te doen. Oproepen om moskeeën in brand te steken, zijn koren op hun molen. Naast elkaar staan is het antwoord, niet tegenover elkaar staan. Aboutaleb heeft dat heel goed begrepen.
Hij toont daarmee leiderschap aan, op het juiste moment, op de juiste plaats. Dat hij moslim is, is daarbij een groot voordeel. Hoe ver weg lijkt de angstkreet van sommige politici dat Ahmed Aboutaleb ongeschikt was als burgemeester. Als moslim… als man met een dubbel paspoort… als ‘vertegenwoordiger van een groep die problemen veroorzaakt’. Hij was al Man van het Jaar en gaat nu nog een stap verder. Daar moet je er niet ‘minder, minder’ van hebben, maar ‘meer, meer’.
Donderdagavond, zes uur. Overal in Nederland gingen mensen de straat op. In Amsterdam hield minister-president Mark Rutte een pleidooi voor spot en satire. Dat is pure winst. In vervlogen tijden sprak het kabinet bij monde van Piet Hein Donner nog wel eens zijn afschuw uit over het beschimpen van God en Oranje.
Maar echte geschiedenis werd geschreven in Rotterdam, 8 januari 2015, Plein 1940. De regenwolken waren net weggetrokken. Zadkine glom in het kunstlicht. Op het podium stond de nieuwe premier van Nederland. Een premier van alle mensen.
Paul Verspeek is verslaggever bij RTV Rijnmond
Meer informatie op RTV Rijmond